dag 5: Samando

Allereerst de "de buurman" maar eens gefotografeerd. Vannacht heeft hij niet gebalkt.

Bij het ontbijt hadden we lekkere warme broodjes gegeten van de warme bakker uit Garango. Bernard, de kok van Florentien, haalde deze elke ochtend voordat hij ons ontbijt klaar maakte.

Na het ontbijt reden we naar het dorpje Samando. Daar heeft Florentien een ziekenhuisje, consultatie bureau en basisschool opgericht. Men was er aan het werk. Er werd aan een college en lyceum gewerkt zodat de kinderen van de basisschool kunnen doorstromen.

We reden voorbij de bakker en hebben het bak proces bekeken. Het ongebakken brood werd op een golfplaat in de hout gestookte oven geschoven. We hebben enkele verse broden gekocht. Naast de bakker zat een slager, die een varken aan het uitbenen was.

Na een rit van circa 30 minuten over en zandweg kwamen wij bij de kraamkliniek aan. We kregen een rondleiding. Er waren geen patiënten. Het wegen van de babies gebeurde op de dinsdag en donderdag. Dus we zouden nog een keer terug moeten komen om het te zien.

Bij het college in aanbouw was men bezig met het graven van een kuil voor de aanbouw van de toiletten. In het college stonden al schoolbanken die Florentien in Garango heeft laten maken. Als het lyceum gereed is zullen zowel het college en lyceum formeel geopend worden.

We stopten op een plaats waar men stenen uit de grond aan het graven was. Het werk werd gedaan door vrouwen. De opgegraven stenen zouden worden gebruikt voor de bouw van de school. Ook dit levert inkomen op.

Bij de basisschool werden we direct opgewacht door de school kinderen, die op dat moment speelkwartier hadden. We hebben de klassen bekeken en mochten een les bijwonen. We hebben de kinderen snoepjes gegeven. Het was een leuke ervaring.

S' middags reden we naar het centrum van Garango om bier te halen. We hadden wat winkels gehad waar ze het niet verkochten. Uiteindelijk vonden we een bar waar we enkele kratten kochten. Midden in het dorp stak een kip over de weg, die onder het voorwiel van de Jeep verdween. We hoorden het krakken.

Na de siësta hadden we een boor opgehaald bij een bevriend constructie bedrijfje. Hiermee kon ik wat gordijnrails ophangen in het vriendenhuis. Daarna op naar het restaurant van Bernard waar we op het terras enkele brakinas dronken. De dag was weer snel voorbij gegaan.