Dag 7: Navarette naar Villafranca del Bierzo

Met een lichte hoofdpijn werd ik wakker. Zeer waarschijnlijk als gevolg van de wijn. In ieder geval niet van het vaste slappen. Het was gisteren gezellig in de bar.

Nadat we de geleende stekker hadden terug gegeven aan een Welsh gingen we weer op weg.

Vandaag zouden we 508 kilometers rijden door een heuvelachtig landschap met lange wegen en mooie vergezichten. De meeste dorpjes waren gehuchten met een kerk uit de 12e eeuw als middelpunt.

Ook passeerden we diverse historische bruggen. Een mooi exemplaar was de 16e eeuwse brug in Rio Tiron (zie foto).

Ter hoogte van het plaatsje Tosantos zagen we een merkwaardige kapel (Virgin de la Pena) in de rotswand uitgehouwen. Onderweg zagen we pelgrims die vrolijk naar ons zwaaiden. Overal waar we stopten kregen we complimenten over ons oranje VW T2 busje. We zwaaiden vrolijk terug vergezeld met een enkele claxon tonen.

Na 280 kilometer kwammen we door een grote stad Burgos met een mooie grote kathedraal. Snel een foto en weer verder. De volgende stop was bij San Anton. Een oude vervallen abdij waar een soort van hostel is gevestigd. Daar dronken we koffie en spraken we met diverse pelgrims uit diverse landen.

Rechts in de muur van de bogen van de abdij bevinden zich twee nissen waar pelgrims briefjes neerleggen. Vroeger konden de pelgrims daar brood en wijn aantreffen,die daar door de monniken werd neergelegd. Wij hebben de wijn niet aangetroffen!

Het volgende hoogtepunt waren de sluizen van het Canal de Castilla. Deze sluizen bevinden zich etappegewijs boven elkaar. De muren liggen enigszins gebogen waardoor twee schepen tegelijk geschud konden worden. Deze sluizen gelden als cultureel erfgoed.

Het viel overigens ook niet mee im een tankstation te vinden. Uiteindelijk hebben we maar een politie auto aangehouden, die zo vriendelijk waren ins te escorteren naar een nabijgelegen station. Die hadden we nooit zelf gevonden en het zou toch ver duwen zijn.

Bij een buurtcafe dronken we een cola en de mensen waren een kaartje aan het leggen. De tijd had hier zeker 30 jaar stil gestaan. Vervolgens reden we na de plaats Astronga de bergen in. Het is wen behoorlijk ruig landschap met een pashoogte tot 1500 meter. In de plaats El Acebo vonden we weer tekenen van de bewoonde wereld. Het was met onze bus krap manoeuvreren door de nauwe straatjes.

Overigens hadden we al getracht om bij twee campings een plaats te krijgen. 1 nam geen reserveringen aan op zondag en de ander was reeds al gesloten ivm einde seizoen.

Na een bezoek aan een restaurant reden we nog een uur verder maar besloten bij Villafranca onze bus maar aan de kant zetten en te gaan slapen. Vandaag was iets te veel van het goede qua kilometers!